جمعه , ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
زندگی مستمر به معنی انتظاری ست که مرگ آن را ملغی می سازد . جایی که انتخابهایت محدود شد ، جایی که به یکنواختی ها عادت کردی ،جایی که امروزت با دیروزت تفاوتی نداشته به مرگ نزدیکتر شده ای و بزرگترین زجر کاستن انتظار و لفو تمامی انتخابهاست.. بی آنکه با زندگی وداع گفته باشی . همچون زندگی بی روح یک زندانی سیاسی در بند ... هرگز دشمنی نداشتم جز چند بشری از جنس حسادت و گاها اشتباهی به نام فامیل یا رفاقت از جنس بخل!!! که با دور ریختنشان آرامش تازه ...
