از خانه ی غم پرور دل گاه گذر کن مهمان غم انگیز مرا دست به سر کن شومینه ی قلبم شده خاموش و دگر سرد آتش بزن این قلب مرا زیر و زبر کن در قوری دل جوش زند شوق وصالت با آمدنت کام مرا غرق شکر کن از جاده...