یکشنبه , ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
سندروم سلنوفیل قشنگترین ابتلایی بود که دچارش شدم چون باعث شد یاد بگیرم اگه یه روز تویِ قلبم،خونه ای برای یکنفر بسازم،برای اینکه همیشه امن باشه،اون آدم رو مثل ماه ببینم تا زمانی که کامل باشه یا ناقص،باز هم از نظرم قشنگ بمونه و توی شبایی که گمش کرده باشم و پیدا شدنش رو نبینم،لا به لای خیالِ داشتن و بودنش بگردم دنبالش.-من مثلِ علاقه ام به ماه،علاقه دارم بهت....
