جمعه , ۱۸ آذر ۱۴۰۱
اینکه آدم ها خودشان قبول میکنند آدم ها در حال کتمان حقیقت هستند و دلشان به ترک عادت های بعد از هزار توبه خوش است، فقطباعث میشود هر زمان که باز میانحرف های کذب همان آدم ها غرق شدندتنها خودشان مقصر باشند...و این چیزیست شبیه پذیرش یک خودکشی مجدد برای جبران خودزنی های نافرجام قبل... و ما خودمان به آدم ها اجازه میدهیم احساساتمان را به غارت ببرند و در پس یک نقاب دلفریب تر ما را مجدد به سمت خود بکشانند... و ای کاش حواسمان به سرجای خود بازگردد....
هیچوقت آدم ها رو عادت نده...عادتشون نده که همیشه هستی، همیشه در دسترسی،همیشه دوستشون داری، همیشه فراموش میکنی:)عادتشون نده که تو همیشه اولین نفری هستی که حالشونو میپرسی...نزار مطمئن بشن همیشه صبح قبل از خودشون نوتیف پیام صبح بخیرت رو صفحه گوشی جا خوش کرده:)اجازه نده عادت کنن مدام راجبت ساده فکر کنن...ادم هارو به همیشه صاف و یکدست بودنت هم عادت نده:)گاهی بهشون یاد اوری کن که تغییر کردن رو خوب بلدی!؟...حتی گاهی شبیه اون ها شدن رو هم بهتر بلدی...
یه روزی میاد که همه چی درست میشه...!!!دیگه نه نگران رفتن آدم ها میشی،نه ترس از دست دادنشون غمگینت میکنه..!! یه روزی میاد که همه چی درست میشه هیچوقت وابسته حضور یکنفر نمیشی هرگز به خودت اجازه نمیدی آدمی که بارها زخمیت کرد بازم کنارت باشه...یه روز همه چی درست میشه،صدای خنده هات کر کننده کائنات میشن...بیشترین حواست سمت حال خوب خودت جمع شده، به خودت بیشتر از همه چی بها میدی،یه روز همه چی درست میشهو تو میفهمی برای خیلی ها دوستداشتنی ترینی، بر...
خوب میشی ، زخم هات پانسمان میشن،خنده هات برمیگردن، اشکات پاک میشن،سبز سبز میشی، بوی امید دوباره توی تنتجا خوش میکنه، حالت جوری خوب میشه که همه آرزو میکنن کاش جزوی از تو بودنتو دوباره بدون درد نفس میکشی، سر پا میشی، قوی تر میشی و کم نمیاریتو خوب خوب میشی ، ایران با توام!... تو آزاد میشی....
میدونی کجا دوستداشتن قشنگ وبا ارزش میشه..؟! وقتی میون احوال بد،گریه های بی وقفه ،ترس های همیشگی، یکی باشه که«قربة الی هو» معنی بشه و بهش پناه ببری و میون اون تیرگی،آغوشش رولمس کنی و کنار گوش سمت چپشبگی:عزیزم به قول حضرت مولانا:«جای گله نیست چون تو هستی همه هست»...
اگر از شما راجب آرامش بغلش تعریف عاشقانه ای خواست بهش بگو:«وسط حروب حیاتی التی لا تنتهی ،یتم تفسیر احتضانک على أنه هدنة»«میان جنگ های ناتمام زندگی من،آغوشت اعلان آتش بس تعبیر میشود»...
وقتی حالش خوب نیستبهش بگو:«یا لیت لو کنت حزینًا ،فلن تکون غیر مدرک لعظام قلبیالمکسورة بسبب حزنک»«ای کاش به هنگام غمگین شدنت، ازشکستگی های استخوان های قلبم برای غمت بی خبر نمانی»...
این روزها.... غرق شدیم میون یه آرزو،میون یه رویا، که کی قراره آسمونی که ستاره هاشو مخفی بغل کردهو واسمون حتی نور ماهشو هم نشون نمیده،یه روز صبح بشه؟؟!خسته ایم و لغتنامه دهخدا هیچ ترادفی برایعمق تیره بودن حالات روحمون در خودش جای نداده:)نمیدونم کی قراره یکی بیدارمون کنهو منکر واقعی بودن این روزا بشه...و بگه از ابتدا تا انتهاتموم این ثانیه ها...یه کابوس غیر واقعی بود...نمیدونم کی ولی محتاجیم به دقایق بهتر...برای ادام...
بعضی از آدما هستن که هرچقدر تاریخ بودنشون کهنه و قدیمی بشه حسمون بهشون تر و تازه تر میشه ...!!اون آدمایی که وصل میشن دقیقا بهرگ سوم قلبمون و قسمت آرامش روح خسته امون:)و خب اون آدما زیادی قشنگن:)...
امشب حواسم پرت شد...سمت همون خونه جفتیمون که بارهاآرزو کردم صاحب نفس های همسایه دیوار به دیوارمون تو باشی:))🤍...
میگفت چرا وقتی میدونی رابطه اتبی سر انجام و منتهی میشه به پایان،باهاش ادامه میدی؟گفتم چون حالم پیشش خیلی خوبه:)گفت ولی این حال خوب آخرش به گریه جدایی ختم میشه بازم باهاش میمونی؟گفتم چون آرامش دارم پیشش میمونم:))برگشت گفت واقعا نمیدونم چه حسی داریو چه امیدی تو قلبت برای ادامه هست...لبخند زدم و گفتم:«احوال من همون مصداق شعر فروغمیتونه باشه» دقیق همون تک بیت که میگه:«من به پایان دگر نیندیشمکه همین دوستداشتن زیباست»...
بعضی آدما میتونن به بزرگترین داراییتشبیه بشن...!!!من، معتقدم برای یک انسان قلبش میتونه بزرگترین دارایی باشه ولی گاهی تو قلب ادما هم پاییز میشه و ادمای توی اون رنگ میبازن، میرن ،میان،میفتن و از سر گرفته میشن...!!!ولی تو همون قلب،اگه بعضیا رو جزو ریشه بدونی دیگه چیزیشون نمیشه...مثل ریشه درختی که هرچقدر برگاش بریزن،سیل و صاعقه بشه سرجای خودشه.میخوام بگم که تو واسم جزو همون ریشه های قلبمی... با تموم بهم ریختگی ها..تو رگای قلبم یه ریشه محک...
میدونستید آدم هایی که بیمار روحی هستند،روش درمان سخت تری نسبت بهبیماران جسمی دارند؟!چون آدمی که جسمش درد میکنه، با چشماش،با حس های تنش، اون مرض رو میبینه...ولی بیماری که روحش نیاز داره علاج پیدا کنه،ممکنه مکرر منکر وجود این مریضی بشه... با این اختلال به دیگران آسیب بزنه،به ظاهر خودشو آروم و بهترین بدونه ولی خلاء درونیشو با زخم زدن به آدما،پر کنه و ای کاش بیمارستانی برای این آدمهاتاسیس میشد تا نیمی از انسان نماهایی که وجو...
وإذا سألوک من أنا ، قل نفس الشخص الذی رأى الله فی عینی و اسلم«و اگر از تو بپرسند من کیستم؟بگو همان شخصی که خدا را درچشم من دید و مسلمان شد»..♥️...
اگر از چگونگی رابطه های از راه دوراز تو پرسشی داشتند ، به آنها بگو:«طلبت مرهمًا من بلدة أخرى لقلبی الجریح...!!! و قبل أن أشم رائحته ، احتضننی و شفیت..»«برای قلب زخمی ام از شهر دیگریمرهمی خواستم و قبل از اینکه بوی آنرا حس کنم ،مرا در آغوش گرفت ومداوا شدم..»♥️...
ساده بگویم:«گاه تمام توان تنم برای این حجم از درد،در مقابل صبر من زانو میزند»...
شبهای قدر صدات زدم و گفتم: یا انیس من لا انیس لهالان میگم یا ملجأ من لا حول لهم ولا قوةبه مهربونی پناهگاه حضورتدر زمینسخت نیازمنیدم....
مثل یک ایرانیکه میون۱۹۵ کشورعشق به وطنش را با تمومسختی ها به همه چی ترجیح میدهدوست دارم....
تو چقدر میان اینهمه اگرباید شعر قیصر امین پور منی....
خدایا؛برای قلب هایی که فقط تو رابا بغض آرمیده در گلویشان صدا میزنندبا تپش های خسته قلبشان دوستت دارندو جز بغل و آغوش توپناهگاهی ندارند.گشایشی عطا کن که تو تنها امید رها شدن از درماندگی آنهایی....
بزار هر کی خواست برهوجودت لیاقت آدمی را داره کهخودش به کنار تو بودن اصرار کنه....
مرکز۱۱۵سیوت کردم؛چون هر وقت ناراحتم،هر لحظه که اوضاع جسمی و روحی مناسبی ندارم،حالم اورژانسیه،با کنار من بودنت خیلی خوب مداوا میشم!!.. اصلا تو، فوریت های پزشکی منی....
زیر لب زمزمه میکنم«توکلت علیک فی کل الامور»و قلب پر دغدغه ام از فردایی که ازش بیخبرم روبه خدایی که از همه سرنوشتم باخبرهمیسپارم....
به انگلیسی میگن:i miss youبه عربی میگن:انا اشتقت لکبه فارسی میگن:دلم واست تنگ شدهولی جدا از اینا، من به زبان خودم میگمعزیز جآنم؛اگه به داد تاری نگاه خسته من نرسی،طبق تجویز چشم پزشک دچار کوری بدتر از یعقوب میشمو دیگه هیچکسو نمیبینم....
آدم عاشقبرگر های کوچولو با گوشت سی درصدتو خیابون های خزانه رابه استیک های هفتصدتومنی اندرزگو هم ترجیح میدهمهم دلش با کی و کجا باشه:)...
تو جهان مخفی منحنی لبات کلی توت فرنگی به چشم میاد که با نور ماه شب چهارده چشمات هارمونی قشنگی ساخته شده...
گاهی برای تمام چیزها دیر میشودکسی نمیداند کدام عابرپشت باجه تلفن جا ماندو کسی دیگر نفس نمی کشید که جواب تلفن را بدهدو باران همچنان و همچنانبارید...
جرم کرده امو به سوی مرزهای توتبعید شده ام دیارم چشمانتو تنت وطنم میشود...
برای کسی چشمای قشنگت را بارونی کنکه تو سی سالگیتبرای خنده هایی که برای تو ساخت احساس خوشبختی کنینه اینکه بابت اون روزهاآه پشیمونی بکشی...
قسم به صدای نفس های خاموش میانبرگ های سبزلا به لای همین آینه های به بهار نشسته زندگی از نو شروع میشودنگران زرد رنگی های نیامده نباش...
فرشته مرگ امروز سراغ آدم های دیگه رفتو خدایی که از روزهای خوبش نا امید هستیمبه من و تو دوباره بیست و چهار ساعت فرصت زندگی دادحداقل با طلوع دوباره ات ثابت کن لایق این نفس کشیدن بودی...
من اونقدر دوست دارم که هر وقت داشتی از چشمام سقوط میکردیقلبم رو پنجه هاش ایستاد و قبل از افتادنت بغلت کرد برای همینه که تو گوشه نشین قلبم شدی...
لن أعانق صورتک فی یوم آخر لأننی أعلم أنک ستستلقی بجانبی ذات لیلة وفی تلک اللحظة سأقبل جبینک.***یک روز دیگر عکست را در آغوش نخواهم گرفت چون می دانم یک شب کنارم دراز می کشی و در آن لحظه پیشانی تو را می بوسم....
اخم که میکنیتداعی میشود برایم قهوه قجریهمانقدر تلخ میشویو به همان اندازه خواستنی!!!آریپینه میان ابروانت دلبرانهاهل قاجار من است...
لم اراک ووقعت فی حبک لا اعرف کیف اشعر حالما اراک عندما اکون هذه الایام اصاب بالجنون واموت.زینب امیری...
لبخند زدیو بهار از کوچه های قمصر کاشانبا عطر بهار نارنج های شیرازبه وقت اردیبهشت دوباره تحویل شد 🌱🤍زینب امیری...
