ای طبیعت من، بنشین که سال هاست گره زده ام این بخت را به سبزه نگاهت ارس آرامی
به رسم کهن گره ای بزن جانم را به جانت تا بگشایی گره ای از بخت شوریدهٔ من ارس آرامی
