یکشنبه , ۴ آذر ۱۴۰۳
شاه بیت غزلهایمای که شاه بیت غزلهایم تو هستیلاله های سرخ صحرایم تو هستیای دوچشمت آبی دریای عشقشرح حال خواب و رؤیایم تو هستیای لب لعلت شراب ارغوان مست گردم جام مینایم تو هستیصورت زیبا و چون قرص قمر پرتوی نوری به شبهایم تو هستیزلف پرپیچ و خمت همچون کمندقامت چون سروی رعنایم تو هستیبرده ای دل از محمد درد مند ناز کم کن عشق والایم تو هستی...
