____
جهان آرام میگیرد
در آن هنگام کز دستانِ خاموشت
نوای ساز میآید
نوایی آسمانی که
به نسیان میبَرَد هر بار، روحم را
ز شبنم، چشم مییابد دلم در جستجوی خویش
میانِ خاطراتِ گمشده از مبدإِ والای آغازین
از آن وقتی که «انسان» بست پیمان با خدای خویش
و تقدیرش...