یکشنبه , ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳
در این حوضه پر از غم و دردبا همه ی ناامیدی ها و آزارهامادر اسیر در خاک استرقصان در برابر طغیان بادهاقهرمانی بی نظیر و بی همتاسرافراز و بی پروامادر اسیر در خاک استکه باقی می ماند روی زمینو منتظر پایان تمامی سختی هاستمادر اسیر در خاک استبا تمام قوت واقعی تا آخرین لحظهمنتظر است و لبخند می زند...
قهرمان واقعی همیشه به اشتباه قهرمان شده است؛ او رویای این را دارد که مثل هر کس دیگری، بزدلی راستگو باشد....
