متن ما گِل نشستگانیم

گیرم در باورت به گل نشسته کشتی پیمایشم
گیرم در باورت توانم نیست هدایت این ناو دِهشَت
گیرم در باورت این لنج را تنها ناخدای، نالایقست
تو پای در این زورق پیرِ کوته ایام گذار و تماشا کن
که چگونه به یاری مَد و کِشَندِ غرور
میشکافد سینه بیدریغ دریای...