یکشنبه , ۴ آذر ۱۴۰۳
اغیار محو چاک گریبان او شدند پیراهن دریده ی ما را کسی ندید...
جز دل آزاری ازین گنبد گردنده که دید؟...
هم یادِ توام بس ، به تو چون دسترسم نیست......
بوسه بر دستت زنم گر در فغان آری مرا...
چون شعر بد به خاطر، نتوان سپرد مارا......