شنبه , ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
در حجم سکوت آینه گم شده استدر عالمی از جنون تجسم شده استمردی که به تبعید خودش تن داده؛تسلیم هزاره ی توهم شده است...!...
در خاطرِ خود بهانه ی شادی داشترویایِ بهارِ سبزِ آبادی داشتبیچاره پرنده ای که در کنجِ قفس؛ از پنجره انتظارِ آزادی داشت!...
