پنجره رنگَش پریده،
پرده هم؛ چون بیدِ مجنون
حتم دارم؛ ماهِ امشب، قصه یِ لیلی شنیده!
شیمارحمانی...
بهار را
خواهم کاشت
پشت پنجره های شهر
فقط
تماشا کن
حجت اله حبیبی...
بیا
کنار پنجره ،
به زخم قاصدک،
نمک بپاش .
حجت اله حبیبی...
وقتی می آیی ، پنجره سرک می کشد
اما از شرم ، پا به کوچه نمی نهد .
حجت اله حبیبی...
پنجره خوب می داند
بهار تا کی ، دست تکان می دهد . حجت اله حبیبی...
پنجره نالید و کوچه در تردید و
ابر هم بارید و معرکه برپا شد!
شیما رحمانی...
پنجره؛
آبستنِ انتظار
و کوچه؛
پا به ماهِ آمدن!...
باران آمد؛
لب های پنجره خیس شد؛
***
چه بوسه های آبداری!
-زانا کوردستانی...
پرده را پس می زنم
از پنجره
تا ببینم باز هم هستی
این نزدیک ها......
پنجره ام،،،
بُغض کرده ست!
گمانم؛
آسمان هم
هوس باریدن دارد!
لیلا طیبی (رها)...
