پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
شعر... یعنى وسطِ خاطره، ناگاه... قلمگله دارد که چرا کاغذ و دفتر خیس است...
زِ پیشم میروى اّما مهیا کن مزارم راکه بعد از رفتنت جانا دگر جانى نمى بینم...