نمی ماند تو می روی و مرا جز غمی نمی ماند برای زندگی ام عالمی نمی ماند جهان من شده ای و به جز تو جانانه به کوچه های دلم آدمی نمی ماند به نای خسته دلانی که آیه ی دردند برای زمزمه زیر و بمی نمی ماند تمام بود...