دوشنبه , ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
کودکی بیش نبودم نوجوانی شدم در بالین همسر کوته فکر بودند زن نباید آفتاب و مهتاب دیده باشد پرو بالم را زدند در اسارت روزگار خواندمش خدایم را گویم اجابت کرد صدایم را گفت من خدا هستم و انها بنده اندراهی از بیش نمیبرند بخوان تا اجابت کنم تورا . سخن اموزنده و هنجار های اجتماعی تقدیم به دختران ستم دیده از روزگار نویسنده و روانشناس :المیرا پناهی درین کبود ....
