جمعه , ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
تا امروزصد و سه روز وُچند ساعتِ ستمگر استدارم زیرِ دندانِ این دیوارهاجویده می شوم،با این حالدر برابرِ تکرار و کسالتِ این روزهاتسلیم...غیرِ ممکن است!با امروزصد و سه روز وُچند ساعتِ ستمگر استصدایِ خُرد شدنِ استخوان های خود رااز درونِ همین دیوارها می شنوم،با این حالمن حالِ تو را خواهم گرفتویروسِ ولگردِ کوچه ها!برو...!حوصله ات را ندارم بلند شوم برومگوشی را بردارم بپرسمپیادهٔ این شبِ ناپیدا کیست.من تو را م...
