جمعه , ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
حوصله ی هیچ کس را ندارم، بالاخره آدم روزی به اینجای زندگی هم می رسد..هر آدمی ، روزی ، جایی ، وقتی برای همیشه در خودش فرو میرود و احساسش را به فراموشی می سپرد .منطق است دیگر!از یک جایی به بعد سر می رسد و بزرگت می کند، نقاب از چهره ها برمی دارد، ابر احساسات را کنار می زند و خورشیدهای حقیقت را بیرون می کشد. درستش هم همین است، آدم باید از یک جایی به بعد واقع بین باشد و بفهمد با عینک احساسات که به استقبال اتفاقات و آدم ها برود؛ همه چیز زیباست، آ...
