سه شنبه , ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
دوست خوبم و مهربانم، غم تو غم من نیز هست اما چاره چیست؟ زندگی کن! حتی اگر بهترین‌هایت را از دست دادی. چون این زندگی کردن است که بهترین‌های دیگر برایت می‌سازد....
دوست عزیزتر از جانم، مرگ مسافرت جان از سبز خاک به بلندای افلاک است. دامن از اشک تهی کن که پیوستن به جانان سعادتی پایان ناپذیر است....
دوست نجیب داغدیده‌ی من، هجرت نوجوان عزیز شما همچون هجرت قناری از چشم گل است. غم نبودن او مرا نیز آزرده خاطر کرده است. این غم را به تو و همسرت تسلیت می‌گویم....
