پنجشنبه , ۳۰ فروردین ۱۴۰۳
در مرداب آرام و سحرآمیز، گل نیلوفر زیباستآبی و بنفشه ای، همه خلقش مانند پروانه های رنگارنگ، در زیبایی و ظرافت می درخشندبه آغوش آب درخشان خیره می شویم در این زیبایی لحظه هابا فریاد آبی گل رویان، دریایی از آرامش و صلح بر ما می باردزیبایی تو را که در آیینه آب می بینم، مانند تابش خورشید در دلم می درخشدمانند ترانه یی دلنشین، گل نیلوفر زمزمه ای از عشق و امید در گوشم می خواندمرداب آرام و شیرین، با گلهای نیلوفر، داستانی از عشق می گویدو ...
دنیای با عشق تو رنگ دیگری دارد شاه جهان است آنکه چون تو دلبری دارد با دیدنت زیر لبم گفتم که این دنیا مرداب هم باشد گل نیلوفری دارد...
