متن دلبر

به نام حضرت عشق
بوی گل و سبزه و سمن و نسرین
بوی عشق و دل و دلداده و پروین
صنما قبله نما جان ودلم را به فدایت
که چگونه قدحی داده ای بامهر و وفایت
که طبیعت شده زیبا از لطف و نگاهت
دلدارا *حول حالنا* خواهیم از لعل...

نوری به خلوت این شب اختر نمانده است
هر طرف دشمنی است و یاور نمانده است

دریای بغض و غصه به جانم خروش کرد
قویم شکست طاقت و لنگر نمانده است

از نای خسته نغمه شادی نمی تراود
دیگر نوای مستی و ساغر نمانده است

گفتم که عشق مرهم دردم...

کنارت حضرت دلبر
حجابم عین خود خواهی است
خودت شال مرا بردار و مویم را پریشان کن

روباه




تلخیه قصهء من غصه و غم کم نداره
شرح حال دل من اشک غمم در میاره

مثل روباه تو کتابا پنیر زاغمو زد
دلمو دزدید و رفت روبهک زرنگه بد


اون چه میدونه که جونم به دلش بسته شده
اون چه میفهمه که از عشق ، دل من خسته...

جانِ دل
مگر میشود تو باشی
دستانت در دستانم قفل باشد
آرزویی دیگر داشته باشم؟!

تو زهره ی زیبایی در دایره ی هستی

هم جانی و جانانی ، هم دلبری و زیبا

سجاد یعقوب پور

دل شوق وصال کوی دلبر میزد
بر قامت خود عطر معطر میزد

تا گنبد و گلدسته و تا صحن رضا
پیوسته کبوترانه پرپر می زد

سپیده اسدی

دلبرت پیشت نباشد ......همان کوری بهتر است 🖤🥀

دیگه دیره واسه رفتنت دلبر!
حالا که دلمون گیرته...
حالا که پامون بندته..
حالا که دچارتیم...
دیره واسه رفتنت!
انتخابش با خودت ...
یا بمون...
یا ما رو هم جا کن گوشه ی چمدونت...

دلبر!
بیا
تا
دل بردارم ،
از همه

تو واقعی ترین منی
همونی که : هر وقت حالم بد بود
کنارم بود تنهام نزاشت
همونی که: همیشه بوده حتی اگه
از دستم ناراحت باشه
همونی که: اگه یه دقیقه دیرتر جوابشو بدم نگرانم میشه... (:🖇🤍
همونی که: حواسش بهم هست حالم
براش مهمه و تلاش میکنه واسه داشتنم...

بهار میگذرد، خیز و دست دلبر گیر

به چه کار آید دلم وقتی ندارم دلبری/

حیف من که واسه تو میزد دلم بر هر دری:)

ای آن که دل را می بری دل را ببازم حاضری
در دور چشمت کعبه ای دیگر بسازم حاضری

در دفتر صبح من سرآغاز   تویی
زیبایی  و دلربا  و با ناز   تویی

ای یاور و ای حبیب و ای جانانم
من  عاشقم  و  دلبر  طنّاز تویی

سجاد یعقوب پور

یه جور تلخ ارومم
جهان مثل درختی توی پاییزه
که برگاش از غم دوری برای دلبر زیباش میریزه
زمین اغشته از برگه
که شاید دلبرش با ناز
ولش کن
حوصلم بد جور لبریزه

امیر نوشت🖋️

دلبر
عشوه گرِ
غمزه فروشی دارم



به گلستان
ندهم گوشه ی
آغوشش را



علی مولایی

امشب ای
دلبر شیرین لب من
کوته کن

قصه را
هرچه که خواهی زپس
بوسه بگو


علی مولایی

قهوه ای بود و دلم برد
کجای جهان گیسو دلبر است؟

مثل بوی تازگی کاغذای یه کتاب نو ، مثل عطرِ خاکِ بارون خورده ، مثل ذوق و شوقِ پوشیدن یواشکیِ لباسای عید ، مثل طعم گس خرمالوی رسیده ، مثل تیزی نوک مدادرنگی ها وقتِ شروعِ مدرسه ، مثل جرعه ی اول یخ دربهشت توی اوجِ تشنگی و گرما ،...

عشق من
من یه دونه دل دارم
اونم همه اش گیرتوعه

فصل تنهایی من کاش به آخر برسد
دل دور از وطنم باز به دلبر برسد

گفتن زیبا ترین سفری که تا به حال داشتی تا کجا بود؛

گفتم تا به آغوش دلبر !

خداداد.ن

برایم میشوی همسر تو دختر؟
ندیدم من کسی را از تو بهتر

تو از هر خوشگلی صد کوچه پیشی
کنارم می شود باشی تو دلبر ؟