پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
گریه اگر کنم همی، بهر تو گریه می کنمور نه ز دیده ام عبث، اشک رها نمی شودگرد حرم دویده ام، صفا و مروه دیده امهیچ کجا برای من، کرب و بلا نمی شودای بدن تو غرق خون، وی سر و روت لاله گونبا چه خضاب کرده ای؟ خون که حنا نمی شود...
