بال جنم تا دیده را به جوهر نم آفریده اند دل را بپای غصه و غم آفریده آند هر چند غصه فراوان و غم زیاد گویا به جای شادی کم آفریده اند با نغمه های ساز گسل های زندگی زیری به اوج گوشه بم آفریده اند دنیا بهانه بوده که...
