\پاییزی\ خبرداری که دلتنگم خبرداری که پاییزست؟ خبر داری ز آهی که فلک را غرقِ آتش کرد نمیدانی چه ها آمد بلا پشتِ بلا یارا قسم بر تارِ گیسویت که حالم را مشوش کرد خزان هم چند وقتی هست ، خودی اینجا نشان داده و مردی که دلش خونست، زند...
یارب آن زولفِ پریشانِ سیه رنگ چه شد آن غزالِ غزل و،صوتِ خوشِ چنگ چه شد ترسم این است که این کوچه یِ غم آلوده بردمد داد: قدم های خوش آهنگ چه شد باده ی نابِ نگاهِ خوش مستانه ی دوست عطر گل،گرمیِ عشق،آن بغل تنگ چه شد دل زخمی...
