متن امیرحسین نوروزی تپه کلی

\پاییزی\

خبرداری که دلتنگم خبرداری که پاییزست؟
خبر داری ز آهی که فلک را غرقِ آتش کرد
نمیدانی چه ها آمد بلا پشتِ بلا یارا
قسم بر تارِ گیسویت که حالم را مشوش کرد

خزان هم چند وقتی هست ، خودی اینجا نشان داده
و مردی که دلش خونست، زند...

دلم بی تاب و حیران است هوای دلبرش دارد
هوای شال خوش رنگی، که مه رو بر سرش دارد
دلم طفلی شده یارا،هوایِ مادرش کرده
هوایِ تسبیح و مهر و نماز و چادرش کرده
دلم گشته چو مجنونی،که لیلایش سفرکرده
و او را در بیابانی،خراب و دربه در کرده
دلم...