پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
در این شب های غمگین، به چه بهانه ای بیدار می مانید؟!پنجره ای که رو به ستاره ها باز نمی شود ببندید. چراغ هایی که زیر نورشان لبخندی دیده؛ و ابیات عاشقانه ای سروده نمی شود، خاموش کنید. تلفن همراهی که در آن پیامی از همراهتان ندارید، کنار بگذارید. پتو را از روی تختی که نمی خواهید هرگز از آن جدا شوید کنار بزنید. سرمای بالشت را در آغوش بگیرید.چشمانی که تمام روز اشک را پشت پلک هایش زندانی کرده، روی هم بگذارید. بخوابید..! - کتایون آتا...
