شنبه , ۳ آذر ۱۴۰۳
ای همه ی نازِ جهان زیرِ سرِ روسری اتکشته مرا شکنج آن مویِ سرِ فرفری اتاز همه عالم به درم گر تو مرا نگه کنیتو شده ای شمسِ جهان و دل شده مشتری ات ای همه ی شعرِ جهان ریخته در کنجِ لبتخنده کنی بوسه زنم بر لبِ همچون پری ات"آه چه دیوانه شدم در طلبِ سلسله ای"طعنه زنی بر همگان با کمی از دلبری ات"پرسشِ همچون شکرت کرد گرفتار مرا"ای که در اندیشه ی من رسم شده برتری ات...
