په مَه دلت بَرد وابی مه عشقتَم سرد وابی انگار تیای کافر کُشت راضی و نامرد وابی احوالمه نیپُرسی انگار کجه او کُرسی آه ایکشه ای نفسُم تا باز بیام وت برسُم نونُم چته دووارَه بُنگ ایزنی که بیکسُم