و من؛ از دوده یِ خاکستر و آتش بودم عشقِ تُو؛ پروازم داد ✍شیما رحمانی
آتشت ریخت به روی جگر چند نفر؟ ریخت با دیدن تو کُرک و پَرِ چند نفر؟
