انگار میدان است! دلم را می گویم… هر که از راه می رسد، دورش می زند!
هر آدم گلی دوست دارد و من دلم را به گل های پیراهنت دوخته ام
سرم را شاید بتوانند دیگران گرم کنند اما وقتی نیستی هیچ کس دلم را گرم نمی کند!
نه از سرم می افتی نه از چشمم کجای دلم نشسته ای که جایت اینقدر امن است
یک تو میگویم و دلم تا بی نهایت می رود