متن چشمم

گوشه‌ی چشمم چراگاهی برای ابرهاست
هر چه رشتم، پنبه شد، چوپانِ این اطراف کو؟

ابریست قلبم، ایست کن، چتری به چشمم نیست /
سنگِ مزارم را فقط گاهی نگاهی کن
«آرمان پرناک»

در گوشه ی چشمم
طلوع و غروب آفتاب هم
به هم رسیده اند
من
که دو پای زمان دارم
پس
چرا به تو نمی رسم ...
«آرمان پرناک»

ای تمام باران چشمم از آن تو
بگذار فقط در هوای تو ابری باشم...

در حیرتم که دیده از او بر نداشتم ؛
دل را چگونه برد که چشمم خبر نداشت ؟!

شب ها چشمم را نه،
یادت را می بندم،
و به خواب نه،
به تو خواهم رفت...


️️️

چه گناهی کرده ام
که در خوابم هستی

در بیداریم نه
در قلبم هستی
در چشمم نه
در سرم هستی و در آغوشم نه

من اناری می کنم دانه...به دل می گویم خوب بود این مردم / دانه های دلشان پیدا بود! می پرد در چشمم آب انار... اشک می ریزم...
مادرم می خندد...

نه از سرم می افتی نه از چشمم
کجای دلم نشسته ای که جایت اینقدر امن است