من؛ نه ابرم که ببارم نه کویرِ خشک و تشنه پیچکم من پیچکی که غرقِ رویا، مست و شیدا، از تَنِ عشق؛ رفته بالا ✍شیما رحمانی
تو مثل باران هستی بارانی که به زندگی کویری من جان بخشید
