گلی با هزار گره بر دار کشیده است مرا دوست داشتنت نمی افتد از سر
هر آدم گلی دوست دارد و من دلم را به گل های پیراهنت دوخته ام
آرزویت را بر آورده می کند آن خدایی که آسمان را برای خنداندن گلی می گریاند