چه خوشبو میشود کوچه از عطرحضورت
قدمهایت تکنوازی میکند در قلبی که سَر رفته از احساس عاشقانه ها
گُم میشوم در پرسه های سَردَرگُم و درد به اُستخوان میرسد از وابستگی دیدارت
چه بی بهانه جا میگذارم دلواپسی هارادر کهنه تَن پوشی که سراسر خاطرات دور ونزدیک توست
آرامتر برو...
