متن رضوی عاشور

سلامی گرم و شاخه گلی نثار همه ی آنانی که
دوستمان داشتند و آن گونه که باید،
دوستشان نداشتیم.

_رضوى عاشور
ترجمه: محمد حمادی

زندگی سخت است و مردم ترسناک
و من هیچ راهی برای فرار نمیشناسم
جز راهی که مرا سوی قلب تو می برد.

وَ یبعثُ اللّهُ مَن یَحتضِنُکَ فی قلبهِ کوطنٍ صغیرٍ
بعیداً عن تفاهةِ هذا العالمِ 
وَ سوءِ الّذی یَسکُنُهُ فی کلِّ زاویةٍ.

و خداوند کسی را می فرستد که تو را همچون وطنی کوچک "در قلبش" به آغوش می کشد
به دور از زشتی هایِ این جهان
و شرارتی که در...