گرچه فرهاد نیستی ! من اما ؛ شیرین حرف هایت می شوم ! مجنون چشم هایت .. عاشق خنده هایت .. گرچه شیرین نیستی ! اما ؛ چنان صخره ها را می تراشم، تا شب ،صبح شود راه باز شود و انوار هنر عشق طلوع کند ؛