متن عاشق

چون که از آواره گی مقصود جز آشوب نیست
حال ما افسرده تر ، از حال آن محبوب نیست!

رفت شادی های ما بر باد و در کنج قفس
بلبلی شوریده را آواز هم مضروب نیست

گفت لیلی حرف دل ، مجنون به راهش جان نهاد
حیف شد در عصر...

گفت معشوقی به عاشق کای فتی

تو به غربت دیده‌ای بس شهرها

پس کدامین شهر ز آنها خوشترست

گفت آن شهری که در وی دلبرست

هرکجا باشد شه ما را بساط

هست صحرا گر بود سم الخیاط

هر کجا که یوسفی باشد چو ماه

جنتست ارچه که باشد قعر چاه

دوست دارم که عاشقت باشم
گوشه ای از سلایقت باشم

مثل دریای پر خروشی تو
کاش میشد که قایقت باشم

آسمانم همیشه میخواهم
مثل خورشید لایقت باشم


یا که مثل نسیم شالیزار
یار خوب و موافقت باشم


یا نه اصلا مثال ثانیه ها
همنفس با دقایقت باشم

من برای تو...

پای تا سر شده ام ، محـوِ تماشای شما
مات و مبـهوتِ سیه چشمِ فریبای شما

چاره ای کن دلِ بی طاقتِ ما را که شده
همه دَم در بدر و عاشق و شیدای شما

مجنونِ «تو»، شد در تمامِ لحظه‌هایش
لیلای شیداگشته‌ی احساسِ خسته

گاهی دلم هوای طُ دارد گاهی غرور‌ِمن میآزارد‌
که نگویم ک دوستت دارم، گاهی دلم ب دلت بند است
گاهی ب گردنت گلوبند است چه کنم ک عاشق گلوبندم
چه‌کنم‌ک دل نمی‌بندم‌ به جز از طُ به دیگری یا کَس
و(حسن) ختام قصه این باشد که دلم برای طُ تنگ...

من چرا شاعر و عاشق نشوم، وقتیکه.
سی و دو حرف الفبا، همه مجنون توأند.

در دلت هیچ کسی غیر مرا راه مده
جزتو هم هیچ کسی در دل این عاشق نیست

هیچ گیره‌ای
نمی‌تواند
روسری گُل‌داری را
که عاشق باد شده است
روی
     بند
        نگه دارد...

گفتی شراب و شعر و شبنم دوست داری
امشب ولی باران نم نم دوست داری

گفتی غزل را عاشقانه،عاشقانه...
گفتی غزل های پرازغم دوست داری

بامن بگو زیبای خوب آسمانی
بااین همه آیا مراهم دوست داری؟

سررابه زیرانداختی چیزی نگفتی
نه نشنوم این را که مبهم دوست داری

شعرم...شرابم...شبنمم...هرچه بخواهی...

عاشق چشم غزل خیزت شدم
دم به دم از عشق لبریزت شدم
ای بهار رفته با اندوه باد
بی بهاران فصل پاییزت شدم

عاشقش بودم به او گفتم که دنیای منی

خر شد و مانند دنیا بی وفایی کرد و رفت

عاشق نشدی بدونی چیه عشق
یه حال عجیب و غریبیه عشق
عاشق نشدی وابسته بشی
از عالم و آدما دست بکشی
ای عشق ...

برشی از ترانه

دل ﻣﺎ را ﻛﻪ ﺑﺮدی ﺣﻠﺎﻟﺖ ﺷﻮد
اﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻋﺸﻖ از ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻮش ﺟﺎﻧﺖ ﺷﻮد
وای از اﻳﻦ ﺣﺎل از اﻳﻦ ﻋﺎﻟﻢ دﻟﺪادﮔﻰ
ﺑﻴﻘﺮارت ﺷﺪه ام ﻣﻦ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺳﺎدﮔﻰ
دﻟﺒﺮ ﺟﺎن ﺗﻮ ﺑﺨﻨﺪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﻛﻨﻢ
اﻳﻦ دل ﻋﺎﺷﻖ ﭘﻴﺸﻪ ام را ﺑﻪ ﻧﺎﻣﺖ ﻛﻨﻢ...

برشی از ترانه

عشق را مقدس شمار
وعاشق را میازار
عاشق آن است که کوله بارش احساس
ودردستانش سبد اخلاص
برای پیشکشی
دل عاشق نرم ولطیف است
و همچون شیشه شکستنی
عاشق همیشه فکرش درگیرایثاراست
اوبه همه اجزاء کائنات می اندبشد
به شقایق می اندیشدوبه هجرت خورشید
وبه فروغ ستارگان وبه تلاُلو ماه...

دستانت، دستی از مهربانی و عشق،
که در آن، دلِ من گم می شود و می یابد خود را.
هر بوسه ات، شعری است بی پایان،
که در آن، من و تو در هم می رقصیم و جهان می میرد.
تو همان یاری که در حضورش،
جانم زنده می ماند...

عشق را مقدس شمار
وعاشق را میازار
عاشق آن است که کوله بارش احساس
ودردستانش سبد اخلاص
برای پیشکشی
دل عاشق نرم ولطیف است
و همچون شیشه شکستنی
عاشق همیشه فکرش درگیرایثاراست
اوبه همه اجزاء کائنات می اندبشد
به شقایق می اندیشدوبه هجرت خورشید
وبه فروغ ستارگان وبه تلاُلو ماه...

چه زیباست که از چشمان عاشق، بوسه هویدا باشد
نسرین شریفی

هر کجا اشعار این شیرین بی فرهاد را دیدی بدان
شعرهایم رسمی از نقاشی چشمان توست

در خیالم از نگاهت شعر میسازم به عشق
اینچنین شاعر شدن از عشق بی پایان توست

جان فدایت میکنم با تک تک این واژه ها
بیت و مصراع و غزل آلوده ی عصیان توست...

فقط   تو   مال   منی   و    منم    کنار   تو هستم
چه  حس  و  حال  قشنگی  که  در  بهار تو هستم

همیشه عاشق و مجنون، تویی نشانه ی از  عشق
تو   از   دیار  شکوفتن ،  من   از   تبار   تو هستم

سجاد یعقوب پور

در بزنگاه ِ پُتک ِ ثانیه ها
ساقدوش ِ دقایقم بودی
من عروسی ، که بختش اما خواب
گاهی ای کاش ، عاشقم بودی ...

در دلت هیچ کسی غیر مرا راه مده
جزتو هم هیچ کسی در دل این عاشق نیست
اعظم کلیابی بانوی کاشانی

در دلت هیچ کسی غیر مرا راه مده
جزتو هم هیچ کسی در دل این عاشق نیست

اعظم کلیابی
بانوی کاشانی

آخر خوشبختی است
اینکه یک نفر بیاید
عاشق ات کند
و چهار زانو بنشیند وسط زندگی ات