پنجشنبه , ۱ آذر ۱۴۰۳
هم وطنان، بگذاریددر این ساعات رنج روحیجشن بزرگ بهار را از حبسبه شما شادباش بگویم!همه چیز آرام و قرار می گیرد،همه چیز می گذرد،غم ها و نگرانی ها رفع می شوند،راه ها دوباره هم وار می شوندو باغ، هم چون گذشته، شکوفا خواهد شد.از عقل یاری مى طلبیم،بیماری را با قدرت دانش می زداییمو روزگار تجربه های دشوار رادر هیأت یک خانواده پشت سر می گذاریم.ما پالوده تر و عاقل تر خواهیم شد،تسلیم تاریکی و ترس نمی شویم،بلکه جان تازه ای ...
