متن بهار

میان ماندن و رفتن،بهارِ عمرِ من طی شد
نمی خواهم مردد باشم از این بیشتر،کافیست.

عاشق چشم غزل خیزت شدم
دم به دم از عشق لبریزت شدم
ای بهار رفته با اندوه باد
بی بهاران فصل پاییزت شدم

نان را، هوا را،

روشنی را، بهار را،

از من بگیر

اما خنده‌ات را هرگز

تا چشم از دنیا نبندم.

تمام حرف دل است، اینکه با تو می گویم
به حرمت قلمم دل بده به اقراری

خیال و واژه شعری ردیف حال منی
قسم به جان غزل حس و حال اشعاری

اگر که خواب پریشان هر شبم هستی
نسیم و شبنم صبحی برای بیداری

بهار را به نگاه تو می...

عاشق فصل بهار وگل وسرو وچمنم
شاعرم شاعر باران ونسیم سحری
عطر گلزار وپراکنده به هر رهگذرم
دل ودین باخته ی دلبر شیرین شکری



حس پاییزی من عشق بود همراهش
عشق شرح دگری بهر تو و من دارد
وهزاران غم واندوه است اندر راهش
عاشقی شور وشری خاص به دامن...

پاییزم را با تو شریک میشوم
برگ به برگ، باران به باران
تو کنارم می مانی
و من قدردان بودنت
پاییز را بهار میکنم!

می بینی؟
درختی که آرزو داشت
شاخه های مستعدش
به دستِ بهار
شکوفا شود،
حالا پلی شده است
بین جنگل و تبر
«آرمان پرناک»

نه دانه دانه های برف و بوران امشب
نه برگ ریزان پاییز دیروز،
هیچکدامشان
نمی توانند راه را بر نسیمی ببندند
که مژده ی بهار فردا را خواهد آورد.








شعر: دلسوز صابر
ترجمه به فارسی: زانا کوردستانی

با شاخه های شکوفه خیز
سرشاخ می شود
گوزنی که سرش
هوای بهار دارد
«آرمان پرناک»

ایستاده ای
تنهایِ تنهایِ تنهایِ تنها
پایِ چهارفصلِ پاییزم.
تو
تنها شکوفه ی درختِ بختِ منی...
آرمان پرناک

بدون مژه
بدون ابرو
بدون مو
تو هنوز هم زیبایی
بهارِ پاییزی
«آرمان پرناک»

در قلبِ زمستانی ام
بهار پرورش می دهی
بی آنکه بدانی
با هربار خندیدنت
«آرمان پرناک»

مَهِ شَوو تارُم
بیو هیجارُم
مِن ای دنیا
مو تونَه دارُم

نبویی تو
نفس، نیترُم بکشُم
خُت هم دونی،
نا نیاره دلوم

بیو وَم بِرَس،
که دنیام مث پوییزِه،
نبویی تو،
تهلَه خاره دلوم

تو خت دونی،
دل تینام، تنگته
هنی ای دلو مو،
تشنه ی بنگته

تو جورِ تارازی،...

بهار دخترکی ست،
با چشمانی آبی و
گونه هایی سرخ.


شاعر: توروالد برتلسن
ترجمه: زانا کوردستانی

چشمان تو، چون ستاره در شب تار
لبخند تو، چو خورشیدِ در بهار
موی تو، چون پرِ قناریِ خوشخوان
صدایت، نغمه ی بلبل در نغار
ای دخترِ پاک و معصوم، ای لاله یِ نور
تو مظهرِ عشق و امید، در این روزگار
روزِ تو مبارک، ای گُلِ یاسِ سپید
با...

اردی بهشت 
که هیچ
در تقویم چشمانت
هزار بهار می بینم


صیدنظرلطفی(صابر)

چشمانت را
به کدام بهار دوخته ای
که نگاهت یاس می پاشد

از بی مهری پاییز
برگ ها زرد شد،
گنجشک ها دلخوش به بهارند...


رها فلاحی

بهار میگذرد، خیز و دست دلبر گیر

من به پاییزِ تو عادت کردم

قول دادم هوسِ هیچ بهاری نکنم

بهار که می آید
بنفشه ها کوچ میکنند
در نگاهت

ومن به انتظار معاشقه ای
سبز می پوشم
باغ تنهایی ام را.

دوباره از تو سرودم نگو که بیزاری
از این نوشتن گل واژه های تکراری


تمام ، حرف دل است اینکه با تو می گویم
به حرمت قلمم دل بده به اقراری


خیال و واژه ی شعری ردیف حال منی
قسم به جان غزل حس وحال اشعاری

اگر چه خواب پریشان...

پا به پای ارغوان ها بیا
دست در دست گیلاس ها شکوفه بزن
ما هم دلمان بهار میخواهد

مصطفی فروتن

ای فانوسِ بهار
به دیده خستگان بنشین
بخوان که آوایت
دور کند بدی ها را
به میانِ ما بیا و
قلب های ما را
به انتهای بیابانِ سردِ اندوهان
به شهرِ سبزِ خداوند
رهنمون گردان