پیراهنی از پروانه
ویلای لبِ دریا برایت نمی‌سازم
یا خانه‌ای که پله‌های مارپیچش
به سرسرهای باشکوه ختم شوند
اما دستِ دریا را می‌گیرم
و می‌کشانمش
پشتِ پنجره‌ی همین آپارتمانِ اجاره‌ای
تا لالای‌گوی خواب‌هایمان شود
تا صبح.
تو زیباتر از آنی که خود را
پشتِ پالتویی پنهان کنی
که صد سمورِ...