شب بہ شب دلٺنڪَ ٺر می شوم بدون آنڪہ بہ یاد بیاورم چرا مڪَر قرار نبود فراموشم شوے پس چرا هنوز هم هرشب دلم براے شب بخیرهایٺ تنڪَ می شود باور ڪن ، مقصر من نیسٺم این ٺویی ڪہ..... در سرم ، بی نہایٺ پُر رنڪَی ..!!
