بنگر عزیز من ؛ برای شیرین کامگی فقط یک چرخش اندیشه کافیست. تا سیاهی، تا گزند زنبور گزیدگی بیرنگ شود پشت طلوع یک موم تازه موم خیال، موم یاد، موم اندیشه های محال که لحظه های نامراد زیستن عمیق پله ی صعود است تا آفتاب تا بهار تا عتیق.
