انسان فرزانه همیشه در آخر مى ایستد؛ به همین دلیل از همه جلو تر است. به هیچ چیز وابستگى ندارد؛ به همین دلیل با همه چیز یگانه است. چون خودش را رها کرده، به تمامى راضى و خوشنود است.