یه مردادیم با یه عالم غرور یه کوهم که پیش کسی خم نشد یه زخمایی تو سینمه که برات بجز عشق تو چیزی مرهم نشد شب توی موهاتو من دلخوشم که این خونه با چشم تو روشنه یه مردادیم عاشق پر زدن مگه عشق تو سر به زیرم کنه منم...