چه کنم با پایی که واسه رفتن لنگ می زند!؟ و برای ماندن هم در اسارت مسافتی ست که هیچ راهی انتهایش را پا در میانی نمی کند! کاش به صبحم برسی تا لا به لای نگاهم ترانهای از عشق و عاشقی به وسعت هر طلوع در آسمان زندگی ات...
