متن مهدیه صدر

تَنهایی سبکِ مُناسبی برای زندگی نیست ..
باید کسی باشَد که بشود دوستش داشت ،
که بشود در نگاهَش عشق دید ،
که بشود برایَش مُرد ...

من میگم،
بذارین آخرش اون بامعرفته شُما باشین ..
یعنی اگه طَرف بد کرد،
شُما خوب بمونین ..
میگم یعنی واسه اینکه بَدیارو اثبات کنین،
سطحِ خودتونو نیارین پایین ..
تهِ تَهش ، حتّی اگه کسی واسَتون کفَم نزنه،
بازَم سازِ قلبتون کوک میزنه،شاد میزنه ..
سَرتون بالاست ..
بازنده...

خوش بِحالتون که خواهَر دارین ..
ما خواهرا خیلی غصّه تونو میخوریم ..
حتّی اگه تو بهترین شَرایط باشین ..
غصّه های الکیا ..
مثلاً اینکه چرا تو خودتونید ..
چرا سَلام که دادیم بهتون یه جوری که
انگار خوشحال نیستین،جوابِ سلام دادین ..
مثلاً چرا سرِکار که میرین خسته...