متن تنهایی
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات تنهایی
صبح که بر می خیزم
های های دلم برپاست
صدای فنجانها بلندمیشود
برای نشستن دونفره مان
و من میفهمم
که یکی ازفنجانها قلبش هرروز میشکند
شاید او که در صبحِ مهر
در پارک
مانند من
به تابی خالی خیره بود
یا نه،
شاید او که در بارانِ آبان
در پیاده‌رو
چترش به چترم خورد
یا نه،
شاید او که در عصرِ آذر
در تاکسی
هنگام سرودن شعری
کنارم نشست...
نمی‌دانم عشق
در تقویمِ پاییزی
چگونه...
بی تو یک دم تو گمان مکن
که من بی تو حیاتی دارم.
جان به لب
جانم به لب رسیده، ای عاشق رمیده
تا کی ز درد هجرت، گریانِ هر دو دیده؟
دیگر مرا توان نیست، بعد از تو تاب ماندن
چون شمع نیمه‌جانم، در خلوتی خزیده
هر شب به یاد رویت، اشکم چو رود جوشد
دل از فراق مهرت، بی‌جان و قد...
رفتش چنان که باد، بی‌هیچ اعتنایی
نامم ز خاطرش، چو گردی بر گذر افتاد!
تُ بدونِ مَن ؛
مَرا ڪم دارے !
مَن ولے بے تو ؛
جَهانم خالیستْ ... !
غربت خاک زمین کم بود از دوزخ مگر؟
هیچ‌کس این‌جا نباشد غیر ما دلسوز ما
ما دو روزی را فقط مهمان این دنیا شدیم
دست بردار ای غم از تنهایی هرروز ما!
سخت است حال من
به مانند کسی میمانم که درآب در حال غرق شدن است
و البته فقط میخواهم ناجیم توباشی
اگر نگویم زیبا
دروغی شفاف گفته‌ام
تو آینه بودی؛
راویِ خطوطِ شکسته
مسلط به زبانِ چشم‌ها
و یک تنهای نامرئی
با هفت قلم آرایش...
به چه می‌اندیشی؟
وقتی دلت میان هزاران رنگِ خیال،
در پاییز سرد خود گم شده باشد،
و هیچ ستاره‌ای روشن نمیشود تا نشانگر راهت شود!
به چه می‌اندیشی؟
وقتی همه چیزِ درونت طوفان گرفته است
و تو میان این همه هیاهو و غوغا؛
نمیدانی چگونه، چرا،
کی و کجا زمین...
آخر این انصاف است،
که نبینم رویت.
و بمیرد قلبم،
در پی حسرت تکرار همان لبخندت.
بی تو یک شهر که نه،
کل جهانم خالیست.
با صبر و سکوت و سازشم می‌آیم
از نسلِ مثلثاتِ غم می‌آیم
در جمعِ عزیز و غیر، یک نامرئی
صفرم! چه کنم؟! همیشه کم می‌آیم...
بی تو و لبخند تو،
دنیام ندارد دلخوشی.
