جمعه , ۲ آذر ۱۴۰۳
به نقطه ى بى تفاوتى رسیده ام!دیگر برایم مهم نیست که از زمین به آسمان میبارد،یا از آسمان به زمین!دیگر نگرانِ پچ پچ ها و نگاه هاى رمزآلودِ هیچ آدمِ بیکارى نیستم.یا اصلا دیگر مهم نیست،کسى که روزى خاص ترین مخاطبم بود،حالا بعد از سالها عشقش بمن،روزنامه ى دستِ هرکسى شده...من چیزى در وجودم بدون توقع از کسى پیدا کرده ام...این روزها به معناى واقعى در خلأ آرامش شناورم....! ....
