سیروس جان
برادر عزیز
همکار خوب
همسفر نازنین
آخه چرا؟
قربونتون برم ،یاد روزهای خوب در اداره تئاتر
یاد ناهارهای هرروز دو قاشقه تو قهوه خونه های خیابون منوچهری،خیابون جمهوری
یاد پرسه زدنهای تو خیابون و اشک ریختن از شرایط سخت روزگار
یاد سفرهای تئاتری در غربت
یاد پشت صحنه...