در قلمرو پرده های نقره ای و رویاها، مردی زندگی می کرد که چهره ای غمگین داشت، جیمز دین، آه چقدر غمش می درخشد، معمایی از مالیخولیا عالی. در سیاه و سفید، چهره او می درخشید، اثری محو نشدنی بر نسل بشر، با چشمانی که رازهایی نهفته است، در اعماق...
عزت الله مهرآوران: من با درد به آگاهی رسیدم؛ با غم و اندوه به وجود شادی آگاه شدم. شادی را خوب شناختم و از آن حفاظت کردم ،مسیر زندگی من همیشه پر از تجربه بوده و بایگانی ذهنم سال ها تجربه را در خود ذخیره کرده است. عزت مهر آوران...
بعضی ها آن قدر زلال هستند مثل آب و آن قدر شفاف مثل شیشه، شیشه هایی بی لک که این شفاف بودن همه چیز را نشان می دهد جز شیشه را. فردوس کاویانی هنرمند توانای تئاتر و سینما، آن قدر شفاف بود که در چشم ظاهربین دیده نشد اما حضورش...
آن افسانه فمینیستی وجود داشت که ما می توانیم همه کارها را انجام دهیم. فکر نکن من بتوانی
من در طول مرد عنکبوتی یک مربی داشتم و متوجه شدم که وقتی وزنه های سنگینی را روی سرم می گیرم خشم عمیقی دارم. هر عصبانیتی خاموش که در وجودم باشد ، آنجاست که بیرون می آید. این نوع کار کردن من نیست که بخواهم انجام دهم.
من روی زمین بوده ام و دلم گرفته بود. نمی دانم چگونه می خواهم بلند شوم. اما من فقط وقت گذاشتم
آقاى پور حسینى عزیزم... همیشه درخشان و حرفه اى... جنتلمن و بى ادعا...به دلیل کرونا از دست ما رفت... چقدر خشمگینم از این روزها،از این بیمارى... چقدر خسته ام از این اوضاع... نگویید روزهاى خوب مى آید...آدم بدون بزرگترها و عزیزان و قهرمانها و فرهیختگانش روز خوش را میخواهد چه...
رضا بابک : خیلی خیلی متأسفم که تمام دوستانم مثل برگ های درختان در فصل خزان می ریزند و از دست می روند. من و پرویز هم همکلاسی بودیم و هم دوست دیرینه. پرویز پورحسینی انسان شریف، با شخصیت و بازیگری با گذشته درخشان بود، تأکید کرد: اگر از من...
فکر می کنم نظر دقیق من این بود که اگر بوش پیروز می شد زمان خوبی برای ترک ایالات متحده بود. من لزوماً قصد ترک ایالات متحده را ندارم.
من عاشق کارم هستم. من سه سریال موفق داشته ام و می خواهم بفهمم آیا می توانم چهارمین سریال بسازم.
اگر در سنین جوانی موفق شوید ، فارغ از این حرفه ، باید از زمانی که همه چیز دوباره آزمایش کنید ، این معنی شماست. آیا این کاری است که خواهرم تا آخر عمر انجام دهم؟
من تمام وقتم را صرف فیلم هایم می کردم و نگران این بودم که مردم غذا می خورند و برنامه هم رعایت نمی شود ، بنابراین داشتن متخصصانی در این زمینه ها به من به عنوان نویسنده و کارگردان فضای مغزی زیادی می دهد.
سیروس جان برادر عزیز همکار خوب همسفر نازنین آخه چرا؟ قربونتون برم ،یاد روزهای خوب در اداره تئاتر یاد ناهارهای هرروز دو قاشقه تو قهوه خونه های خیابون منوچهری،خیابون جمهوری یاد پرسه زدنهای تو خیابون و اشک ریختن از شرایط سخت روزگار یاد سفرهای تئاتری در غربت یاد پشت صحنه...
پدر سالار ،از نقشش رها شد به نقشی جاودان ترک سرا شد همان استاد بازیگر کشاورز براه آخرت از ما جدا شد
ما مثل هنرپیشه‌ای هستیم که بدون تمرین ، بدون نمایشنامه و بدون کسی که پشت پرده در گوشش بخواند چه کار باید بکند ، به صحنه کشیده شدە‌ایم! مجبوریم خود تصمیم بگیریم چگونه زندگی کنیم ...
