جمعه , ۲ آذر ۱۴۰۳
انگشتانی را میان موهایم میآفریدکه من بی‌سپاسگزاری گریه کنمانگشتانی کهریتم شعرهای مرا آهسته می‌کرد...
نبض قلبم شده ریتم والس عاشقانه توهمه بند بند وجودم پره از بهانه تو...
این ریتم زندگی است که ما را به رقص وادار می کنداما هیچ گاه نباید فراموش کنیم که انتخاب نوع رقص با ماست....
